مجتبی صدریا دکترای فلسفه از دانشگاه پاریس و دکترای فرهنگ شناسی از دانشگاه کبک مونترال است. پروفسور صدریا در بیش از ۱۵ کشور جهان تدریس کرده است؛ سابقه ۸ سال دانشیاری در دانشگاه های آمریکای شمالی، ۲۰ سال استادی در توکیو و سه سال استادی در انگلستان را در کارنامه حرفه ای خود دارد و در بیش از ۸۰ کشور جهان به تحقیق میدانی پرداخته است. بیش از ۱۵۰ مقاله و کتاب به زبان های انگلیسی، آلمانی، فرانسوی و ژاپنی از پرفسور صدریا به چاپ رسیده است که از آن میان تعدادی مقاله و کتاب های ژاپن، همکاری و رقابت، نگاهی دیگر به جهان امروز و آینده، دعا برای اشیاء گمشده و ژاپن؛ توسعه و تضاد به فارسی ترجمه شده است. پروفسور صدریا هم اکنون استاد افتخاری دانشگاه موناش استرالیا و مؤسس اندیشکده تعالی شناخت در ایران است. افزون بر این وی عضو هیأت مدیره انستیتوی فرهنگ و سیاستگذاری توکیو-ژاپن، عضو هیأت اجرایی فروم فرهنگی کیوتو، عضو هیأت مدیره شبکه آشتی جهانی و عضو اتاق فکر فدراسیون بین المللی برنامه ریزی شهری و مسکن می باشد.
پروفسور صدریا برنده جایزه بین المللی دزموند توتو در سال ۲۰۱۱ می باشد.