آلیس مونرو، نویسندۀ پرآوازۀ کانادایی، یکی از تواناترین نویسندگان داستان کوتاه دوران معاصر است. او را با چخوف مقایسه می کنند و به اعتقاد بسیاری از منتقدان، داستان هایش به لحاظ قدرت ادبی و احساسی به رمان نزدیک است. داستان های آلیس مونرو، اگرچه غالبا در گذشته و در فضاهای روستایی و شهرهای کوچک کانادا اتفاق می افتد، داستان همۀ آدم ها در همۀ زمان هاست. او قادر است داستان هایی خلق کند که برای خوانندگان نخبه و معمولی به یک میزان لذت بخش اند. همین است که هر کتاب جدیدش به حادثه ای ادبی تبدیل می شود و در فهرست آثار پرفروش جای می گیرد.
مونرو در طول فعالیت حرفه ای خود جوایز ادبی متعددی به دست آورده است؛ مجموعه داستان فرار نیز در سال ۲۰۰۴ دومین جایزۀ گیلر را برایش به ارمغان آورد. آلیس مونرو در این مجموعه، چون اغلب آثارش، روایتگر زندگی زنان در مراحل مختلف عمر است؛ روایت هایی همراه با واقعگرایی و صداقتی کم مانند، و سرشار از لحظه های روشنگر که هم طنزآلودند و هم دردناک. گویی دریچه ای رو به دنیا می گشاید و بی آنکه پلک بزند خوب نگاه می کند و آنچه را که می بیند نشان می دهد.