کارلوس فوئنتس یکی از برجسته ترین نویسندگان امروز امریکای لاتین است و پوست انداختن از آثار مهم او به شمار می رود. در این رمان دو لایه را می توان تشخیص داد. لایه ی نخسِت این رمان تحلیل و بازنمایی چهارشخصیت داستان است که در حال سفر هستند. در حین صحبت های آنها چهره ی امروزی آنها را باز می شناسیم و با بازگشت به گذشته چهره ی پیشین آنها را می شناسیم. اما در فصل پایانی کتاب در طی یک محاکمه، چهره هایی از شخصیت های رمان ارائه می دهد که کاملا ناشناخته است. شخصیت های رمان سیال و متغیرند؛ مکان ها نیز در طول روایت جا عوض می کنند و همه چیز حتی خود رمان و راوی هم مدام در حال پوست انداختن هستند. پوست انداختن رمان حادثه نیست، رمان تفکر است. خواننده با گزینه های مختلف روبه رو می شود و این مستلزم مشارکت و دقت اوست. فوئنتس در این رمان، علاوه بر کاوش در روان انسان ها، سیری شگفت در تاریخ و فرهنگ غرب دارد.