کتاب عمویم جمشیدخان: مردی که باد همواره او را با خود می برد

... جمشیدخان به یاد دارد که تا وقتی در آسمان بوده، کمونیست بوده است، ولی همین که روی پشت بام مکانیکی می افتد، دیگر کمونیست نیست... بادی که جمشیدخان را از جنوب به شمال می بَرد، گذشته ی او را از حافظه اش می زداید. بعدها هم هر بار که باد او را برمی دارد، با سقوط بر سطح زمین، دگرگونی بزرگی در او به وجود می آید و توهّمی ژرف و دیوانه وار در درونش شکل می گیرد... با هر سقوطی هم، بخشی از خاطراتش فراموش می شود و بخشی دیگر رنگ می بازد؛ طوری که گاه احساس می کنم نوشتن زندگی نامه ی چنین شخصیت بی حافظه ای، کار بیهوده ای است...

• عمویم جمشیدخان: مردی که باد همواره او را با خود می برد ~بختیار علی
• قصر پرندگان غمگین ~بختیار علی، رضا کریم مجاور (مترجم)
• ابرهای دانیال ~بختیار علی
• پرندگان در باد ~عطا نهایی، رضا کریم مجاور (مترجم)
• جمشیدخان عمویم، که باد همیشه او را با خود می برد ~بختیار علی، مریوان حلبچه ای (مترجم)، محمد جهانی مقدم (گرافیست)
• موارد بیشتر (177)

• آخرین انار دنیا ~بختیار علی، مریوان حلبچه ای (مترجم)
• عمویم جمشیدخان: مردی که باد همواره او را با خود می برد ~بختیار علی
• غروب پروانه ~بختیار علی
• آیا با لاکان می توان انقلابی بود؟ (مقالاتی در روان کاوی و فلسفه ی پست مدرن) ~بختیار علی
• پژوهشی در معانی دیگر شعر [نوشتاری در شعر و فلسفه] (به انضمام خواننده کشنده) ~بختیار علی، باسط مرادی (مترجم)