بختیار علی، نویسنده ی کرد، در ایران تاکنون به عنوان داستان نویس مطرح بوده است، اما نشر افراز با انتشار مجموعه شعری از او با عنوان "نردبانی در غبار" هم زمان با نمایشگاه کتاب امسال وجه دیگری از این نویسنده را نشان می دهد. آخر این مجموعه شعر، نامه مقاله ای خواندنی هم از بختیار علی آمده است که در آن این نویسنده از خاطراتش و آشنایی اش با ادبیات می گوید و از عقایدش درباره ی شعر و ادبیات: بعد از قرارداد الجزیره زندگی ما دگرگون شد، پدرم دست از سیاست کشید. از آن تاریخ به بعد نفس کشیدن در میان امیدهای مصلوب، پاره ای از زندگی روزمره ی ما شد، به موجب چنین اتفاقی من بی درنگ با جنگ و جدال میان سیاست و ادبیات آشنا شد. که به نوعی جنگ و جدال مرگ هم بود... شعر دستم را گرفت و به آن سوتر برد. بر این باورم که فقط شعر می تواند لایه های عمیق نهانی روح انسان را درنوردد.
روزنامه ی شرق، 18 اردیبهشت 1392