«دروازه بانی» یکی از قدیمی ترین مفاهیم بنیادی و شناخته شده در ارتباطات جمعی است. واژه «دروازه بانی» می تواند به سادگی به هر دو مقوله علمی و عامیانه درباره شیوه انتخاب، فرایند تولید و چگونگی کنترل پیام مربوط شود؛ استعاره ای که اولین بار کورت لوین به کار برد و بعدها دیوید منینگ وایت آن را به روش تجربی مطالعه کرد. در این کتاب پاملا شومیکر یکی از اندیشمندان علوم اجتماعی که مطالعات جامعه شناختی وی درباره ارتباط گران حرفه ای قابل توجه است، مهم ترین خطوط نظری و تحقیقی مربوط به دروازه بانی را بررسی می کند. نظریه دروازه بانی کاربردی گسترده تر از حوزه مطرح فعلی، یعنی سردبیری خبر دارد. در واقع، دروازه بانان دیدگاهی منسجم از واقعیت اجتماعی به ما ارائه می دهند که طی آن نخبگان سیاسی و اقتصادی، فرهنگ و نرخ تغییر را کنترل می کنند. به بیان دیگر، دروازه بانی نوعی نیروی پایه و قدرتمند در جامعه است.