فرزند سالم و صالح میتواند از عوامل اصلی و مهم نشاط سلامت و ثبات نظام خانواده باشد و تولد فرزندی با آسیبهای زیستی و شناختی شاید بار عاطفی، روانی، اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی را به خانواده تحمیل کند. به ویژه در مواردی که اختلال فرزند قابل درمان پزشکی نباشد و مادام العمر باشد، خانواده به شدت دستخوش تغییر و تحول میشود. از میان کودکان دارای اختلال در گروههای کودکان استثنایی، کودکان سندروم داون به دو دلیل از اهمیت ویژهای برخوردارند. اول اینکه تعداد این کودکان بدون توجه به نژاد، قومیت و موقعیت جغرافیایی در جوامع مختلف به نسبت یکسان و زیاد است؛ دوم رازهای بسیار نهفتهای در شناسایی مسائل و علل مربوط به این سندروم هست و تلاشها برای کشف مسائل مبهم مربوط به این سندروم ادامه دارد.
با وجود برنامههای گستردهای که در جوامع بشری در زمینه توان بخشی و پیشگیری از آسیبهای ذهنی، جسمی، حسی و حرکتی در سطوح گوناگون به کار بسته میشود، همواره شاهد این گونه آسیبها در جوامع مختلف هستیم. این جوامع برای کاهش بروز آسیبهای مذکور، اغلب به دو اقدام اساسی میپردازند. گام اول سعی و کوشش در زمینه پیشگیری و جلوگیری از بروز آنها و گام دوم ایجاد امکانات رفاهی و توان بخشی به منظور خدمترسانی به این افراد است.
خوشبختانه امروزه با پیشرفت علوم پزشکی و ژنتیک، امکان شناسایی زودهنگام اختلال سندروم داون در دوران بارداری فراهم شده و زوجهای جوان در فرایند فرزندآوری میتوانند با انجام آزمایشهای مربوط و در موارد مشکوک به ناهنجاری کروموزومی با استفاده از روش کاریوتایپ به منظور تجزیه و تحلیل ترکیب کروموزومی از سلامت فرزند خود اطمینان یابند.