امروزه در امریکای لاتین مردم با ابتکارات شخصی دست به کار توسعة اجتماعی شده اند. انگیزة اصلی این ابتکارات شخصی، برخلاف اروپای غربی یا امریکای شمالی قبل از ظهور دولت رفاه ، وجدان آموزش دیده و ثروتمند نیست، بلکه ترکیبی از کار و بار اجتماعی در سطوح محلی و ملی است که توسط طیف متنوعی از ایدئولوژی ها به میدان آمده و با وجدان بعضی از کشورهای ثروتمند در سطح بین المللی درهم آمیخته است. البته این پیکربندی برای بسیاری، مشکلات و کج فهمی ها و ناکارایی هایی ایجاد خواهد کرد. اما همین امر اجازه انجام حرکات توسعه مردمی را در امریکای لاتین با حداقل پدرخواندگی داده است که شاید این امر به دلیل فاصلة میان کمک کنندگان و ذی نفعان نهایی و هوش ابتکاری آن ها باشد، اما بی تردید دلیل آن، ماهیت تمرکز زدایی شده و تکثرگرایانة دولت نیست.
.هیرشمن در توضیح فصول کتاب می گوید: کتاب را با مشاهداتی مانند انواع مشخص توالی های توسعه (فصل اول و دوم) شروع خواهم کرد که در زمره مفاهیم پیشین مورد علاقه من هستند. پس از آن، با تصویری تلفیقی از توسعه مردمی که به آرامی نمایان می شود، موضوعاتی کلی را بیان می کنم که کمتر تحت تأثیر کارهای پیشین من قرار دارند و حق مطلب را در مورد موضوعات مورد نظر ما ادا می کنند (فصل سوم تا پنجم). فصل ششم سازمان های واسطه را مورد بحث قرار می دهد که در سرتاسر امریکای لاتین برای کمک به بهترکردن شرایط مردم کم درآمد توسعه یافته اند، و در فصل پایانی، در مورد پیامدهای اجتماعی و سیاسی شبکه متراکم آثار توسعه مردمی بحث می کند.