یک ورقه قرضه برگ بهاداری (سندی) است که به دارندۀ آن حق دریافت ثابت را که مقدار و زمان آن از پیش تعیین شده میدهد. این زمان آینده را سررسید و مقدار پولی را که اوراق قرضه در آینده پرداخت میکند ارزش اسمی یا ارزش اصلی آن مینامند.
در قرارداد اوراق قرضه دو طرف وجود دارد. اول انتشار دهنده یا ارائه دهنده قرضه یا طرفی که متعهد میشود ارزش اسمی را پرداخت کند، دوم خریدار یا طرفی که اوراق را خریده، در سر رسید مبلغ اسمی به وی پرداخت میشود. اوراق قرضه را در مقابل مبلغ توافق شدهای که قیمت اوراق قرضه نامیده میشود و به وسیله طرف صادر کننده قرضه پرداخت میشود انتشار میدهند. برای مثال، خریدار اوراق ممکن است امروز ۹۰ هزار تومان برای اوراق قرضهای بپردازد که تا یک سال ۱۰۰ هزار تومان دریافت کند. خریدار ممکن است در زمان دیگری اوراق قرضه را به فرد دیگری بفروشد که این فرد خریدار جدید خواهد بود. اختلاف بین قیمت اوراق قرضه و ارزش اسمی آن بهره نامیده میشود. در برخی از کشورها اوراق قرضه با بهره ثابت عرضه میشود. بهره به عنوان درصدی از ارزش کل در نظر گرفته میشود که نرخ بهره نامیده میشود. در ایران اوراق قرضه با سود ثابتی مثلا علی الحساب ۲۰ درصد به فروش میرسد و اوراق قرضه با سررسید طولانیتر با نرخ بهرۀ بالاتری عرضه میشود. معمولا یک ورقه قرضه با نرخ بهره و سررسید آن شناسایی میگردد.