روانشناسی مرضی در سطح بنیادی، به منزله شاخهای از روانشناسی است که به بررسی رفتار نا بهنجار یا مرضی میپردازد. به عبارت دیگر، روانشناسی مرضی را باید علم بررسیهای روانشناختی بر مبنای مشاهده نا بهنجاریها در بیماران روانی و یا افراد سازش نایافته دانست. ولی روانشناسی مرضی به معنایی محدودتر و به منزله دانشی که یکی از پایههای اصلی روانپزشکی و روانشناسی بالینی را تشکیل میدهد، به توصیف و طبقهبندی تعیین علت و شناخت مکانیزم تحو ل اختلالهای روانی میپردازد. روانشناسی مرضی به صورتی که امروز با گسترۀ آن مواجه هستیم، طی دوره هایی، شکل گیریهای مختلفی را پشت سر گذاشته است. گام نخست روانشناسی مرضی به منزله همتا یا جانشینی برای آسیبشناسی روانی و فقط به عنوان بخش محدودی از آسیبشناسی عمومی در پهنۀ غیر تحو لی شکل گرفته است، اما این حرکت در گامهای بعدی ابتدا تحت تأثیر بررسیها و نظریههای جدید در روانشناسی و در روانپزشکی راه خود را در عرصۀ ارائۀ اختلالهای کودکی و نوجوانی در پیش گرفته است و سپس در گام کنونی، با استقرار روزافزون نظریههای تحولی در قلمرو مسائل روانی به صورت روانشناسی مرضی تحو لی درآمده است. اما در همه حال گسترۀ روانشناسی مرضی، تابع میدان نظریهها و روشهایی است که در قلمرو شناخت اختلالها به کار بسته میشوند؛ یعنی عملا تابع بررسیهایی است که به منظور توصیف (نشانه شناسی)، دستیابی به دلایل ایجاد (علت شناسی)، و آگاهی از سیر تحول پدید آیی مرضی انجام میشوند و سرانجام پایههای هر نوع طبقهبندی را تشکیل میدهند.
بخش اول: تعریف، ماهیت و طبقهبندی اختلالهای روانی
فصل اول: تعریف، قلمرو تاریخچه روانشناسی مرضی تحولی
فصل دوم: ماهیت اختلالهای روانی
فصل سوم: توصیف و طبقهبندی اختلالهای روانی
بخش دوم: اختلالهای اضطرابی
فصل چهارم: اختلالهای اضطراب تعمیم یافته و هراس
فصل پنجم: اختلال وسواس بیاختیاری
فصل ششم: وحشت زدگی
فصل هفتم: اختلالهای تنیدگی حاد و پس ضربهای
بخش سوم: اختلالهای بدنی شکل
فصل هشتم: سازمان یافتگی هیستریکی
فصل نهم: خودبیمارپنداری
فصل دهم: اختلال بدشکلی بدنی (بدشکلی هراسی)
فصل یازدهم: ضوابط تشخیصی اختلالهای بدنی شکل دیگر
بخش چهارم: افسردگی و بازداری
فصل دوازدهم: اختلالهای افسردگی و آشفتگی افسردگی
فصل سیزدهم: وقفه یا بازداری
منابع بخش چهارم
فهرست اعلام
واژه نامه