کتاب کهنه رباط

مهشید دو به شک بود که به بیمارستان فارابی برود. یا نه. ساعتش را چند بار پشت سر هم نگاه کرد. نمی دانست در آن بیمارستان درندشت می خواهد دنبال چه کسی بگردد. لحظه ای، کلافه تکیه داد به موتوری که گوشه ای پارک بود، داشت منصرف می شد و می خواست برگردد. در میان ماشین ها و جمعیتی که پر سروصدا می آمدند، که همه می دانستند به کجا میروند، کسی را نمی دید که مثل خودش نداند کجا می خواهد برود و چه پرسشی دارد. یک لحظه چشمش به لباسی لاجوردی خورد...

• چشم هایش ~بزرگ علوی
• نور زمستانی ~امید رضائی
• من او ~رضا امیرخانی
• بی آتشی ~امید رضائی
• بار دیگر شهری که دوست می داشتم ~نادر ابراهیمی
• موارد بیشتر (22915)

• خودنویس های بیچاره ~ژیلا تقی زاده
• ماه را نشانه بگیر ~ژیلا تقی زاده
• جیبی پر از بادام و ماه ~ژیلا تقی زاده
• سهم من از دریا: مجموعه داستان کوتاه 1385 تا 1391 ~ژیلا تقی زاده