سخن سرایی از سزاوارترین سرمشق، بانوی بینشان، خاتون خاتم، ریحانه رسول (ص)، کوثر کبود، نور چشم نبوت و آینه تمام نمای امامت، حضرت صدیقه کبرا، زهرای اطهر عشق و سلام الله علیها، قدم زدن در بیشه اندیشه و ادراک و بال زدن در احساسات فاطمی است. هجده بهار بیبدیل بانو؛ سرچشمه نابترین نکات و صفا یافتهترین صفاتی است که سلسله جنبان اقامه خالصانهترین اراداتها و عالیترین عاشقانه هاست. گلچین بیت الاحزان، گل سرودههای سینههای سوخته و دلهای آشفتهای است که از سرودههای سر شور و شعور، واژگان سیاهپوش را به ضیافتی پر اشک و آه فراخوانده تا مرثیه خوان عزای زهرا سلام الله علیها و مویه مولا باشند.
چشم امید آن است که این خاک بوسی خاک ناپیدای خانم (س) به امداد و امضای حضرتش، شفاعتی و عافیتی باشد برای محبانی که جز بانو و بقایش امید و آرزویی در دل و دیده ندارند.