کتاب عرف بشردوستانه در رویه محاکم بین المللی کیفری "شناسایی یا قاعده سازی قضایی"

حقوق بین الملل بشردوستانه درصدد است تا با توسل به دو اصل بنیادین «تفکیک» و «اجتناب از تحمیل رنج بیهوده» مخاصمات مسلحانه را «انسانی تر» کند و قربانیان این مخاصمات را تحت حمایت حقوقی قرار دهد. قواعد حقوق بین الملل بشردوستانه طرف های درگیری را مکلف می کنند تا به صورت عامدانه و مستقیم به افراد و اموال غیر نظامی و همچنین کسانی که در مخاصمه مشارکت فعال ندارند حمله نکنند و به روش ها و ابزار هایی متوسل نشوند که اصل تمایز را مخدوش می کنند یا به نظامیان و رزمندگان رنج بیهوده تحمیل می نمایند. مهمترین قواعد معاهداتی حقوق بین الملل بشردوستانه در مفاد کنوانسیون های 1899 و 1907 لاهه راجع به جنگ زمینی، کنوانسیون ژنو 1929، کنوانسیون های چهارگانه ژنو 1949، پروتکل های الحاقی به این کنوانسیون ها، کنوانسیون 1954 لاهه راجع به حمایت از اموال فرهنگی در مخاصمات مسلحانه و پروتکل های الحاقی به آن و کنوانسیون های 1980 راجع به ممنوعیت برخی سلاح های متعارف آمده است. شمار قابل توجهی از مفاد این کنوانسیون ها در حال حاضر ماهیت عرفی نیز پیدا کرده اند.

• دیالکتیک حاکمیت محوری و پارادایم حقوق بشری ~حمیدرضا شعبانی فرد
• حمایت از افراد در حقوق بین الملل بشردوستانه: متدلوژی تطبیقی و رهیافت های اسلامی ~سیدمصطفی میرمحمدی
• حمایت از حقوق زنان و کودکان (از منظر حقوق بین الملل بشردوستانه) ~ابراهیم مشهدی
• انسان، جنگ، الگوریتم، در جستوجوی پاسخ های حقوق بین الملل بشر دوستانه ~شیرین پیریایی، امیرحسین رنجبریان (زیرنظر)، منوچهر مرادی (مقدمه)
• حمایت از حقوق زنان در مخاصمات مسلحانه ی بین المللی: ماهیت و آثار حقوق بشردوستانه نسبت به زنان در مخاصمات مسلحانه ~ابراهیم مشهدی، محمدمهدی سیدناصری
• موارد بیشتر (128)