تکرار جرم به دفعات یا مربوط به رفتار افراد ضد اجتماع است که مخالفین آگاه و مصمم نظم اجتماعی هستند و یا نتیجه اعمال افراد عقب مانده از اجتماع است که بدون داشتن اراده قادر به انطباق خود با زندگی اجتماعی نیستند. دسته اخیر، افرادی هستند که به وسیله شخصیت ضعیف یا مغشوش خود و با حالت محقرانه و بی اعتنا و لاقیدی که دارند توصیف و مشخص میشوند. این ناسازگاری های محیط اجتماعی بایستی قبل و بعد از صدور حکم تحت سلطه یک اقدام تامینی و درمان انفرادی قرار گیرند. حقوق جزای فرانسه برای تکرارکنندگان جرم، مجازات تبعید به مستعمرات را پیشبینی کرده بود. این مجازات بدون فایده تشخیص داده شد و قانون 17 ژوئیه 1970 با گرایش به افزایش تضمین حقوق فردی، قانون 27 مه 1885 را در مورد مجازات تبعید فسخ نمود و فصل جدیدی به کتاب اول قانون جزای فرانسه به عنوان قیمومیت جزایی تکرارکنندگان جرم اضافه نمود. کتاب حاضر، شامل تعدادی از مقالات نگارنده در قلمروی مطالعات پژوهشی درباره حقوق جزای عمومی، حقوق جزای اختصاصی، آیین دادرسی کیفری (به ویژه ادله در دعاوی کیفری و حقوقی)، علوم کیفری (کیفرشناسی، حقوق زندانیان و زندان) و حقوق کیفری تطبیقی به زبانهای فارسی و فرانسه در طول سالها تدریس در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی و سایر مراکز علمی حقوقی است.