کتاب نقش عرف در حقوق مدنی ایران و مطالعه اجمالی آن در نظامهای بزرگ حقوقی

«عرف»، همانند «قانون»، از منابع حقوق است. چنانکه در قانون مدنی ایران، بارها از آن به عنوان منبع، به جای قانون نام برده اند. از نظر تاریخی، در همگی دوران هایی که حاکمان با صدور فرمان، جامعة را اداره میکردند، مردم از این آزادی بهره مند بوده اند که رابطه های میان خود را در جامعة خود بدان گونه که درست می پنداشته اند، سر و سامان بخشند(عرف). قانون نیز پس از رخ دادن انقلابها، از طریق انتخاب نمایندگان توسط مردم به تصویب میرسید. در نتیجه میتوان گفت، منشأ قانون به منشأ عرف نزدیک است. یعنی، هر دو از ارادة مردم ناشی میشوند. در کتاب حاضر، نقش عرف در نظامهای بزرگ حقوقی حقوق روم، آنگلوساگسن، جماهیر شوروی و اسلام تبیین و نقش آن در حقوق مدنی ایران، بررسی می شود.

• عیار عرف: مبانی قرآنی، روایی و عقلی عرف، دیدگاه ها، چالش ها و نظریه پردازی ~کاوس روحی برندق
• تمایز میان امر سکولار و امر عرفی: بازخوانی تفکر شیعی - ایرانی در بستر پسا انقلابی ایران ~سیدجواد میری
• فقه و عرف ~ابوالقاسم علیدوست
• نقش عرف در حقوق همسران ~معصومه فرخی
• نقش عرف در حقوق مدنی ایران و مطالعه اجمالی آن در نظامهای بزرگ حقوقی ~محمود سلجوقی
• موارد بیشتر (17)