مهم ترین واقعه دهه های اخیر در عرصه علم اقتصاد، اهمیت یافتن تجارت در اقتصاد بین الملل و نقش مثبت آن در رشد و توسعه اقتصادی کشورهای موفق بوده است. شاهد این مدعا، فزونی رشد تجارت جهانی کالا از رشد تولید جهانی کالا در طی سالیان اخیر است. امضای موافقت نامه های دو جانبه با سایر شرکای تجاری نه تنها گسترش و تقویت مناسبات اقتصادی را به همراه دارد، بلکه بر تحکیم روابط سیاسی فیمابین نیز تاثیر مثبتی برجای می گذارد. هر میزان که کشور ایران در انعقاد موافقت نامه های تجاری با دیگر کشورها پیشتاز باشد، میزان حضور و ماندگاری کالاهای ایرانی در بازارهای هدف افزایش خواهد یافت. بررسی های انجام شده نشان می دهد که ایران با چالش ها و دشواری های بسیار جدی روبه رو خواهد بود. اگرچه ایران، کشوری با منابع (انسانی و فیزیکی) و توان بالقوه ارزشمند برای رشد اقتصادی است و تجربه طولانی در تولید و سرمایه گذاری صنعتی دارد. اما موقعیت جغرافیایی ایران (منطقه پر تنش خاورمیانه)، جمعیت جوان (باعث چالش اشتغال برای عرضه فراوان نیروی کار تحصیل کرده که سهم زنان نیز در آن روز به روز در حال افزایش است) و تورم بالا (در شرایطی که در اکثر نقاط جهان تورم تحت کنترل در آمده است) رشد و توسعه ایران را با دشواری رو به رو می کند. لذا تداوم رشد کند درآمد سرانه کشور در مقایسه با بسیاری از کشورهای در حال توسعه موقعیت ایران را در عرصه بین المللی روز به روز ضعیف تر و آسیب پذیرتر می سازد.