کتاب حاضر علاوه بر ارایه یک روش برای ارزیابی موافقت نامه های منطقه ای با تاکید بر موافقت نامه های تجارت ترجیحی، به طور موردی عملکرد یکی از ترتیبات تجاری ترجیحی اجرا شده (با کشور پاکستان) را مورد ارزیابی قرار داده است. نکته جالب توجه آن است علی رغم این که بیشتر تحلیل ها در خصوص اثربخشی موافقت نامه ها مبتنی بر هزینه و فایده آن ها و براساس تغییرات در حجم تجارت بوده است، اما در این مطالعه سعی گردید از یک رویکرد جدید به این موضوع نگریسته شود. در این رویکرد به یک سری از شرایط مطلوبی که آزادسازی تجارت برای کشورهای یک منطقه در نظر دارد با استفاده از شاخص های مختلف در چارچوب یک متدولوژی ارزیابی عملکرد پیشنهادی توجه شده است. پس از ارزیابی عملکرد موافقت نامه تجارت ترجیحی بین ایران و پاکستان، در بخش پایانی کتاب نتایج یک نظرسنجی از صاحب نظران در خصوص عوامل تاثیرگذار بر موفقیت این گونه موافقت نامه ها ارایه شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.