این پژوهش به بررسی شرایط استان های منطقه ی آذربایجان (آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، و اردبیل) از نظر قابلیت ها و ظرفیت های تولیدی و صادراتی درباره ی کالاهای عمده و نیز شناسایی تنگناها و مشکلات زیرساختی برای صدور آن ها و طرح راه کارها و سیاست های لازم به منظور رفع این تنگناها اختصاص دارد. در این تحقیق، سعی شده با بررسی شرایط استان ها از نظر قابلیت ها و ظرفیت های تولیدی و صادراتی، توان صادراتی استان ها در کالاهای عمده مشخص گردد. در پایان چنین نتیجه گیری شده است که "بیش تر محصولات صادراتی استان مربوط به صنایعی است که نیاز چندانی به فناوری ندارد و بیش تر حجم تولیدات مربوط به مواد اولیه و کشاورزی است و صادرات محصولات صنعتی در مقایسه با این گروه کالایی مواد اولیه و کانی بسیار کم تر است. برخی از یافته های تحقیق در حوزه ی صادرات نیز بدین شرح است: نخست این که یک صادرکننده در فرایند صادرات مجبور است به 9 دستگاه اجرایی مراجعه کند. تعدد این دستگاه ها و ناهماهنگی بین آن ها باعث می شود تعدد مراجعات صادرکننده به این دستگاه ها افزایش یافته و در نهایت در امر صادرات وقفه ایجاد شود؛ و دیگر آن که، از دیدگاه صادرکنندگان مهم ترین عوامل موثر بر صادرات عبارت اند از: کیفیت کالا، نرخ تورم، نرخ ارز، بازاریابی، و توان رقابتی کالاها.