مهندسی بافت، استفاده از علوم سلولی، مهندسی و مواد به همراه عوامل بیوشیمیایی و فیزیکی به منظور بهبود عملکرد یا جایگزینی یک ارگان است. به عبارت دیگر مهندسی بافت علمی چندنظمی است که از اصول علوم مهندسی و زیستی با هدف جایگزینی، حفظ و یا بهبود یک عملکرد زیستی استفاده می نماید. سه جزء اساسی دارد که شامل سلول، عوامل القاء کننده رشد بافت و داربست ها می باشد. در این کتاب اصول کلی مهندسی بافت بررسی شده و توضیحاتی عمیق از مواد (سیستم های زیست تخریب پذیر بر پایه پلیمر)، روش های ساخت داربست سه بعدی و کاربردهای مختلف مهندسی بافت ارائه شده است. رآکتورهای زیستی شرایط محیطی موردنیاز برای سلول ها به منظور بازتولید یک بافت عملکردی را فراهم می نمایند. در این کتاب به برخی از ملزومات طراحی این رآکتورهای زیستی اشاره شده است. برهم کنش پروتئین و سیالات بیولوژیکی با زیست ماده نیز در مهندسی بافت اهمیت دارد.