قدمت رشته فناوری تصویر برداری پزشکی به اواخر قرن ۱۹ بر می گردد که با کشف پرتوی ایکس و کاربرد آن در پزشکی به صورت تصاویر ساده رادیوگرافی، امکان دستیابی به اطلاعات آناتومیک از بدن انسان فراهم گردید. پس از آن با استفاده از سایر تابش ها، اعم از یونیزان و غیر یونیزان و ابداع و توسعه روش های مختلف تصویربرداری و توموگرافی، اهمیت استفاده از این تکنیک ها در معاینات تشخیصی افزایش یافت. به طوریکه امروزه با رشد و توسعه دانش تصویربرداری و فناوری های مرتبط با آن، تشخیص بیماری ها به طور قابل ملاحظه تسهیل شده است. توسعه این روش ها تا کنون توانسته سهم قابل توجهی در ارتقاء سطح بهداشت و سلامت انسان ها ایفا نماید. امروزه تصویر برداری پزشکی می تواند با استفاده از اشعه ایکس و گاما، میدان مغناطیسی و امواج ماکرویو ، امواج مکانیکی اوالتراسوند و امواج نوری و با تکنیک های مختلف پلانار، و توموگرافی انجام گیرد. اطلاعات مورد نیاز برای تشخیص و یا درمان نیز با استفاده از تصاویر مذکور بصورت اطلاعات آناتومیکی، فیزولوژیکی و یا عملکردی استخراج شده و در اختیار پزشک متخصص قرار می گیرد. بنابراین آشنایی دانشجویان با تکنیک ها و پروتکل های مختلف تصویربرداری برای ارائه خدمات تخصصی به بخش های بالینی بیش از پیش اهمیت یافته است.