از آنجا که اتخاذ تصمیم صحیح و به موقع می تواند تاثیر بسزایی در زندگی شخصی و اجتماعی انسان ها داشته باشد، ضرورت وجود یک تکنیک قوی که بتواند انسان را در این زمینه یاری کند کاملا محسوس می باشد. یکی از کارآمدترین این تکنیک ها فرآیند تحلیل سلسله مراتبی است که برای اولین بار توسط "توماس ال ساعتی" در سال ۱۹۸۰میلادی مطرح شد. این تکنیک بر اساس مقایسه ای زوجی بنا نهاده شده و امکان بررسی سناریوهای مختلف را به مدیران می دهد.
بعد از اتخاذ تصمیم نهایی، گروه تصمیم ساز باید مقدار کار و هزینه مورد نیاز برای اجرای تصمیمهای اتخاذ شده را برآورد کند و همچنین تعیین نماید که آیا لازم است اعضاء گروه یا نمایندهای از آنها در اجرای تصمیمها مشارکت داشته باشند یا خیر. برای اینکه نتیجه مثبتی به دست آید، فرآیند تصمیمسازی باید مورد قبول شرکت کنندگان باشد، به طوری که همه مقید باشند نتیجهای که از این روند عاید میشود را بپذیرند. این نکته برای گروه بسیار مهم است که نه تنها فرآیند تحلیل سلسله مراتبی را به عنوان یک ابزار منفرد و یک بار مصرف نبیند، بلکه آن را به عنوان یک فرآیند بشناسد که مکرر اعتبار و اثر بخشی آن در سازمان افزایش مییابد. فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فرآیندی است که به راحتی میتوان تغییر عوامل محیطی را در آن منعکس کرده و نتایج مناسب را به دست آورد. این فرآیند به اعضاء کمک میکند که متغیرهایی را که در معرض تغییرات شدید هستند شناسایی کرده و محاسبه احتمال این تغییرات را نیز تسهیل کند.