در نامه های یک مسافر، هرچند ساند شخصیت های گوناگونی را به منظور توصیف دیدگاه های خود می آفریند، ولی نویسنده ی نامه ها، یا به عبارت دیگر شخصیت اصلی، همواره یک مرد جوان است که خواننده ی کتاب مشخصاً زنِ بسیار حساسی را با احساساتی لطیف پشت این صورتک می بیند و احساس می کند.
ساند شاگرد روسو است و شاید بتوان گفت که تجسم روح روسو است و همانند او به تب رومانتیک گرفتار. به گفته ساند پژوهان جدیت و شور وی در بیان دیدگاه های اخلاقی و فلسفیخود نه تنها برای توده ی مردم دلنشین و گیرا بود بلکه اندیشمندان، نویسندگان و ادیبانی از طیف های کاملاً متفاوت چون شارلوت برانته، داستایفسکی، متیو آرنولد، سمئویل اسمایلز، ایوان تورگنیف، جین کارلایل، جورج الیوت، ماتسینی، امرسون و جان استیوارت میل نیز آثار او را تفکر برانگیز و گاه آرامش بخش یافته اند. هنری جیمز او را جادوگر بزرگ می خواند. متیو آرنولد ویژگی های اصلی نوشته های ساند را فریاد درد و طغیان، اعتماد به زیبایی و طبیعت، و آرزوی جامعه ای پاک و نوین توصیف می کرد.