نویسنده یکی از نظریه پردازان فلسفه میان فرهنگی در آلمان است و دارای دکترا در زمینه تاریخ فلسفه تسامح و فوق دکترا در حوزه تاریخ نگاری فلسفه می باشد. وی کتاب های متعددی پیرامون دلایل منازعات میان فرهنگی و برخورد درونِ فرهنگ ها نگاشته است. نویسنده قرنی را که در آن به سر می بریم، قرن تعادل و تعامل نوین جهانی می نامد، زیرا ملت ها به دنبال پایان تحقیرهای تاریخی خود هستند و در امتداد بیداری ملی با تکیه بر تعریف های خود از سنت، فرهنگ و تمدن در گفتمان های جهانی شرکت می کنند. یکی از چالش ها و موانع این گفتمان ها در عمل و نظر، پدیده غرب مدارسازی می باشد که شاکله افکار عمومی جهان نیز بر اساس آن مهندسی شده است. این کتاب تلاشی است انتقادی ـ تاریخی برای تشریح فشرده راهبردهای غرب مدارسازی و سایه های غرب مداری در علوم انسانی ایران. نویسنده پدیده غرب مدارسازی را نام بینشی می داند که تنها غرب را یگانه ایستگاه فکری خردمندانه می انگارد. وی مبنای برون رفت از این مخمصه را در اصل رهایی بخش بازگشت به خویش می داند و فرهنگ مبتنی بر گفت وگو را به مثابه مکانیزم تعادل و تعامل در این مسیر پیشنهاد می کند.