سبد خرید شما خالی است.
«انسان یگانه آفریده ای است که نمی خواهد آنچه هست، باشد.» و «تاریخ غریبی که در اینجا روایت می شود، تاریخ غرور اروپاست.» این دو جمله کلید فهم «انسان طاغی» است که شرح تلاش های تیره ای از تفکر اروپایی در چند سده ی اخیر است که کوشیده معنا و هدفی این جهانی برای حضور انسان در جهان بیابد یا بیافریند، و در نهایت، بی واسطه یا به واسطه به خشونت روی آورده و با وجود پیروزی های خود، اعتبار فکری و فلسفی خود را از دست داده و در ردیف دیگر تفکرهایی قرار گرفته که نتوانسته اند «سکوت جهان» را بشکنند. «انسان طاغی» پراهمیت ترین و در عین حال، نامکشوف ترین نوشته ی فلسفی متفکری است که در «خشم و هیاهو» ی دورانی که فکر «وجدان انسانی» را فکری زاید شناخته و پیروزی را به جای آن نشانده، همواره دغدغه ی «وجدان انسانی» داشته است.