بحران عروسکی عنوان مجموعه داستانی است از مهدی نورمحمدزاده داستان نویس خوش آتیه، شامل هفت داستان کوتاه با مضامین مختلف؛ از دفاع مقدس تا مضامین روز اجتماعی.
داستان های این مجموعه که با عنوان های بحران عروسکی، مجنون جزیره، همبازی، شابیل، هبوط در عالم اینترنت، مایل به عشق و ازدحام در کافی شاپ در این کتاب جمع شده اند؛ تلفیق هنرمندانه ای از مضمون و تکنیک روایت داستانی است که به شکل زیبایی در دل متنهای داستانی این کتاب می توان سراغ از آن گرفت.
نورمحمدزاده در داستان های خود در این کتاب از تم داستانی هوشمندانه و زیبایی بهره برده است. داستان هایی که به نظر می رسد دارای ریشه ای حقیقی بوده و نویسنده توانسته با هنرمندی تمام آنها را به عنوان محور روایت داستانی خود قرار داده و خواننده را با شوق کشف سر نهفته در درون آن تا انتها با خود همراه کند.
تم های داستانی نویسنده به ویژه در داستان هایی مانند مجنون جزیره، مایل به عشق و همبازی به خوبی شاهدی بر این ادعاست.
نورمحمدزاده همچنین در بسیاری از داستان های این مجموعه زاویه روایت اول شخص را برای روایت داستانی خود مورد استفاده قرار داده و با بهره گیری از آن و با قرار دادن خود در مقام راوی، دقیق ترین ترسیم را از حالات انسانی شخصیت های خود پیش چشم خوانندگان می کشاند. در این میان وی با هنرمندی تمام در دو داستان از این مجموعه و به صورتی مستقل با تغییر زاویه دید به روایتی تازه از یک قصه نیز دست زده است که می توان آن را به طبع زمایی تکنیکی نویسنده نیز تعبیر کرد.
زبان روایت نورمحمدزاده در این مجموعه بسیار دلنشین و انسانی است. او با زیبایی هر چه تمام تر توانسته تمامی ظرافت های حس انسانی را در قالب داستان های این مجموعه به تصویر بکشد و تمام بالا و پایین های چهره انسان را در قالب فراز و فرودهای موقعیت داستانی این داستان ها در معرض دید مخاطب قرار دهد. از این منظر میتوان گفت که داستان های کوتاه وی تنها طبع آزمایی تکنیکی در استفاده از چند زاویه دید برای بیان داستانی مفاهیمی ثابت نیست، بلکه میتوان آنها را تلاش یک نویسنده برای بیان چند روایت متفاوت و ترسیم چند فضای متفاوت از انسانهایی دانست که در مواقعی خاص تصمیماتی بزرگ و خارج از درک عادی آدمی می گیرند؛ تصمیم هایی که نویسنده را در مقام راوی وا می دارد تا با استفاده از فضاهایی متفاوت آنها را عنوان کند.
نورمحمدزاده از سوی دیگر در این داستان ها، خود را نویسنده ای بسیار حساس، دقیق، عاطفی و در عین حال بسیار بینا به مخاطب خود نشان می دهد. نویسنده ای که نادیده های زیادی برای بیان داستانی در چنته دارد و در کنار آن توانایی قابل توجهی را نیز برای بیان داستانی دیده ها و حس خود از جامعه پیرامونش در دست دارد.