آنچه پیش روی شماست، سفارشات، توصیه ها، موعظه ها، رهنمود ها، آموزهها یا رهتوشههای امیرالمومنین به امام حسن مجتبی است. نامهای که حضرت مولا هنگام بازگشت از جنگ صفین، در یکی از منازل بین راه خطاب به فرزندشان امام حسن مجتبی نوشته اند. و طی آن همه آنچه را که یک انسان برای زندگی در این جهان به آن نیاز دارد، مورد توجه قرار داده اند.
اگر اهل پر رنگ کردن یا خط کشیدن زیر جملات مهم و ارزشمند هستید، پیشاپیش پیشنهاد میکنم که هنگام خواندن این کتاب، قلمتان را زمین بگذارید؛ به این دلیل که در تمام جملات این وصیت نامه به یک کلام متوسط یا کم ارجتر بر نمیخورید و خط کشیدن زیر همۀ جملات یک کتاب هم، قدری غریب و غیر متعارف به نظر میرسد. به حقیقت تمام جملات این وصیت نامه، کلیدی و رمزگشاست. بر همین اساس، این کتاب تعجب و شگفتیای شیرین و دلپذیر را برای خوانندگان فرهیخته فراهم میآورد. برای کسانی که اهل مطالعه و تحقیق و تتبع هستند ولی این وصیت نامه را پیش از این ندیده اند، این تعجب و شگفتی از برخورد با جملاتی پدید میآید که پیش از این در قالبهایی مثل ضرب المثل و کلمه قصار، دیده و شنیده و گفتهاند اما مصدر و منشاء آن را در نیافته اند.