درآمدی بر فلسفه و ادبیات بررسی روشن و فشرده ای است در باب روش بررسی فلسفی مسائِل مهِم ناظر بر سرشت و ارزش ادبیات، تعریف ادبیات، جایگاه مؤلف، نیت مؤلف، رابطه ی فرم آثار فلسفی و رابطه ی آن با محتوا، و مسائل مربوط به خوانش و تفسیر آثار ادبی و منابع اقتدار آن. با محتوا، و مسائل مربوط به خوانش و تفسیر آثار ادبی و منابع اقتدار آن. نویسنده نشان میدهد که چگونه فلسفه و ادبیات در رابطه ای دوسویه، آنهم نه در مقام دو حوزه ی مجزا بلکه چونان حوزه هایی درهم تنیده، یکدیگر را بارور میکنند، چگونه فرم های ادبی محملی برای شرح و بسط مسائل فلسفی قرار میگیرند، و چگونه فرم های فلسفی گوناگون از ابزارهای نوعاً ادبی بهره میگیرند تا خوانندگان را اقناع کنند. و از خلال این مباحث این پرسش را مطرح میکند که اساساً تمایز میان فلسفه و ادبیات چقدر موجه یا سودمند است. در مقاله ی افزوده به آغاز کتاب نیز علاوه بر مرورِ کلی مباحث این حوزه از دید دو تن از برجسته ترین نظریه پردازان، از چیزی سخن میرود که کمتر مورد توجه قرار میگیرد: لذت ادبیات.