کشاورزی ارگانیک به شکل اصلی و روند کلی کشاورزی گفته می شود. قبل از توسعه کودهای مصنوعی و آفتکش ها، فعالیت هایی مانند تناوب زراعی و کوددهی با کودهای حیوانی و بقولات گزینه های قابل دسترس برای اکثر کشاورزان جهت تولید محصول بود. در همه سامانه های کشاورزی ارگانیک، استفاده از کودهای مصنوعی و آفت کش ها اجتناب شده است. با این حال، اصول کشاورزی که در هر دو سامانه ارگانیک و کشاورزی رایج، معمول است (کشاورزی رایج، اصطلاحی است که برای معرفی نوعی از کشاورزی به کار می رود که ارگانیک نیست) این است که هر دو به صورت فشرده مدیریت می شوند. تولید در سامانه های دست نخورده یا متروکه یک فعالیت ارگانیک نیست. گیاهان باید تغذیه بشوند. آفات باید کنترل گردند. به علاوه سامانه های ارگانیک و رایج از نظر فناوری خیلی زیاد اختلاف ندارند و پایه های علمی مشابهی دارند. علم کشاورزی ارگانیک به عنوان یک مطالعه ترکیبی از حاصلخیزی خاک، بیماری شناسی گیاهی، حشره شناسی و سایر علوم محیطی و زیستی به وجود آمده است. کشاورزی ارگانیک یک فلسفه است، اما همچنین علمی بر پایه تحقیق مطلوب و بر اساس روش های کاربردی می باشد که در این کتاب به صورت علمی آورده شده است. هدف از نگارش کتاب "علم و فناوری کشاورزی ارگانیک " فراهم کردن یک منبع اطلاعاتی قابل دسترس و رایج بر پایه اصول علمی برای کشاورزی و فناوری ارگانیک، جهت دستیابی به عملکرد کافی از طریق تغذیه گیاهی و حفاظت گیاهی می باشد. کشاورزان باید بتوانند افسانه ها و فلسفه هایی را که جزو کشاورزی ارگانیک نیستند، رد کنند.