به راستی چه هستند این پیچ در پیچ نقوش خمیده و پیچان نشسته بر سپیدی حریر گون کاغذ؟ آرمیده بر تن برترین رنگ عالم هستی. (رنگها آینه عالم وجودند: برتر از همه، رنگ سپید، کنایه از وجود مطلقه است و اصل و اساس تمامی مراتب هستی، که همه رنگها را به هم پیوند می زند)
به راستی چه هستند این خطوط سیال تنیده بر تار و پود هزار رنگ گلستان فرش؟ بر پیشانی لاجوردی و سینه فیروزگون کاشی و سفال بر پیکر سخت و ستبر سنگ و چوب و فلز، بر اندام گچ بری های به یادگار مانده از دل اعصار کهنه و نو؟ چه هستند این طومار بی انتهای در گردش مدام، تمثیلی از سیلان امواج درون، آرام چون خیال، آسمانی چون اندیشه، تو در تو چونان راز و رمز طبیعت و متعالی مثال حقیقت.
تذهیب پیش از آنکه هنر باشد جهان بینی است. آن نگرش ژرف و وهم انگیزی که افتان و خیزان از پیچ و خم کوچه های شرقی عرفان در جستجوی معرفت و اشراف هنر می چمد.