... آن چه در این مختصر مطرح شده است، نگاهی ویژه به بخشی از منطق الطیر است با تکیه بر آموزه های بنیادی عرفان اسلامی که در زبان و ذهن شیخِ بزرگ اهل معرفت در زیباترین و جامع ترین تمثیل عرفانی و ادبی پدید شده است.
به اعتقاد نگارنده، شیخ که افزون بر تجربه های فردی- عرفانی (شهودی) از معارف گسترده و اندیشه ی عارفان و اصول و فروع نظری و عملی عرفان اسلامی به خوبی باخبر بوده است، دست به چنین کاری سترگ زد و بر غنای این مکتب بیفزود و اثری پدید آورد که نه قبل از او و نه بعد از او، از عهده ی هیچ کس برنیامد.
پدیدار شدن چنین آثاری هرچند که وام دار علم و ذوق پدیدآورنده ی آن است، اما از منظومه ی فکری و به بیان روشن تر، سلسله ی عرفانی و تربیتیی عارف نیز بی بهره نیست. این رابطه ی فکری و علمی زمینه ی روشن برای دست یابی اهل تحقیق به تفسیر بینامتنی فراهم می کند و سبب می شود که بسیاری از مشکلات و گره های معنوی متن گشوده شود...