برش نگاری با گسیل پوزیترون (به انگلیسی: Positron Emission Tomography) که به اختصار پت اسکن (انگلیسی: PET scan) گفته می شود، روشی نوین است که در علوم تشخیصی در فیزیک پزشکی به ویژه پزشکی هسته ای کاربرد پژوهشی فراوانی دارد. این سیستم جفت های اشعه گاما را که به طور غیرمستقیم توسط یک رادیونوکلئوتایس پوزیترون منتشر می شود تشخیص می دهد، بیشتر فلوئور 18 که به مولکول فعال زیست شناختی به نام رادیواکتیو معرفی می شود. سپس تصاویر سه بعدی از غلظت ردیابی درون بدن توسط تجزیه و تحلیل کامپیوتری ساخته می شود. در اسکنرهای PET-CT جدید، تصویربرداری سه بعدی اغلب با کمک یک سی تی اسکن در بیمار در همان جلسه در یک دستگاه انجام می شود. اگر مولکول ردیاب بیولوژیک فعال برای PET انتخاب شده باشد، (Fludeoxyglucose (FDG، یک آنالوگ از گلوکز است، غلظت ردیاب تصویر، فعالیت متابولیک بافت را نشان می دهد، زیرا آن را با جذب گلوکز منطقه منطبق می کند. استفاده از این تکرار برای کشف امکان متاستاز سرطان (به عنوان مثال، گسترش به قسمت های دیگر)، شایع ترین نوع اسکن PET در مراقبت های استاندارد پزشکی است (که نشان دهنده 90٪ اسکن های فعلی است). تله متابولیک مولکول رادیواکتیو گلوکز اجازه استفاده از اسکن PET را می دهد.