مدیریت نامناسب مدیریتی است که در آن مسئولان فقط پس از وقوع حادثهای برای کارکنان یا استفاده کنندگان و یا ابراز شکایتی از طرف آنها چاره میاندیشند و عکس العمل نشان میدهند. گاهی اوقات مدیران یا مسئولان فقط وقتی که باعدم موفقیت رو به رو میشوند و یا تعداد حوادث ناگوار افزایش پیدا میکند، سیاستهای جبرانی را به کار میگیرند؛ در حالی که این وقایع و حوادث نه تنها موجب تحمیل هزینههای فراوان میشوند، بلکه فضای روانی را نیز دچار اضطراب و نگرانی میکنند. شاید از همه مهمتر مدیر یا مسئول را دچار عذاب وجدان و او را تا مدتها درگیر میکند. به طور کلی میتوان گفت که این گونه حوادث و اتفاقات ناگوار سبب میشوند کیفیت عملکرد تمامی سیستم دچار اختلال شود و اهداف مورد نظر محقق نشوند. هرگونه اقدامی که بتواند احتمال وقوع حوادث را کاهش دهد، گام مهمی در جلوگیری از پرداخت هزینههای هنگفت از قبیل پرداخت جرایم، از دست دادن دائم نیروی کار، پرداخت خسارت به آسیب دیدگان، هزینه طرح دعاوی و حتی ممنوعیت از ادامۀ فعالیت است. کارآمدترین شیوه جلوگیری از وقوع حوادث، از بین بردن شرایط، استفاده نکردن از مواد غیر بهداشتی و نیز پرداختن به فعالیتهایی است که خطر آفرین هستند. در شرایطی که امکان از بین بردن کامل شرایط مخاطرهآمیز وجود نداشته باشد، اتخاذ عملکردهای قاطعانه و همچنین اجرای طرحهای و واکنشی روزآمد و اضطراری ویژه در مهار برخی از حوادث و جلوگیری از گسترش آنها ضروری است. به منظور آگاهی سریع و آسان از مسئولیتها و تدابیر پیشگیرانه در مدیریت اماکن، تأسیسات تجهیزات ورزشی برای ایمنی هر چه بیشتر، نگاهی کلی به سیستم عملکردی مجموعه میتواند بسیار مفید باشد.