اختلال شخصیت" از دیرباز برای درمانگران واژه ای چالش برانگیز بوده است. اعتقاد دیرینه به درمان ناپذیری این دسته از اختلالات، منجر به اکراه بسیاری از درمانگران از پذیرش چنین بیمارانی بوده است. از سویی دیگر بارعظیم بیماری بر روی بیمار و خانواده و سیستم های سلامت همگانی بسیار فرساینده است. حتی امروزه نیز دیدن بیمارانی که با تشخیص اختلال شخصیت سال ها بین مراکز درمانی و درمانگران مختلف سرگردان بوده اند دور از ذهن نیست. اما در دهه های اخیر روزنه های امید به روی این بیماران و درمانگران این اختلالات گشوده شده است. تحقیقات وسیع بر روی درمان های دارویی وانواع رویکردهای روان درمانی این اختلالات کاملاً نویدبخش بوده اند و منجر به شکل گیری درمان هایی علمی و اثربخش گردیده اند. نظر به شیوع بالای این اختلالات در جمعیت عمومی و رنج زیادی که بیمار متحمل می شود، وجود منابع مطالعاتی برای درمانگران این حیطه ضروری به نظر می رسد.