روشهای اندازه گیری آلبومین در ادرار، خصوصا در غلظتهای پایین، خیلی صحیحتر از روشهای اندازه گیری پروتئینها در ادرار هستند. با این حال، این روشهای ایمونواسی نسبت به آنهایی که پروتئین تام ادراری را اندازه گیری میکنند گرانتر هستند. میکروآلبومینوری به دفع مقادیر غیر طبیعی آلبومین در ادرار که با نوار ادراری استاندارد قابل شناسایی نیست اشاره دارد. این اصطلاح گمراه کننده است، چرا که آلبومین دفع شده در میکروآلبومینوری دقیقا مشابه سایر موارد دفع پروتئین در ادرار است. اگر در یک فرد دیابتی، میکروآلبومینوری مشاهده شود، بیانگر نفروپاتی اولیه دیابتی بوده و بنابراین اجازه درمان با مهارکنندههای آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین و یا مسدود کنندههای گیرنده آنژیوتانسین میتوانند در کاهش پیشرفت آسیب کلیوی کمک کننده باشند را میدهد. اطلاعات موجود در مورد طبقهبندی بیماریهای مزمن کلیوی (CKD)، نسبت آلبومین کراتینین ادرار (ACR) را به عنوان پایهای برای طبقهبندی بیماریهای مزمن کلیوی قرار میدهد. نسبت آلبومین کراتینین در کنار سرعت فیلتراسیون گلومرولی (GFR) برای ارزیابی خطر بروز عوارض جانبی مانند حوادث قلبی عروقی و پیشرفت بیماری کلیوی استفاده میشود.