به طور خلاصه، به نظر میرسد که فرمولبندی مورد مفهومی قدیمی است که دوباره مطرح شده است. در سطحی کاربردی، فرمولبندی مورد مراقبت سلامت روان را برای کودکان و نوجوانان افزایش میدهد. فرمولبندی مورد، رویکردی سیستماتیک است که احتمال از دست رفتن اطلاعات مرتبط با مراجع را کاهش میدهد. فرمولبندی مورد میتواند مدلهای تبیینی مفید و کاملی برای کودکانی با شرایط همبود و پیچیده یا برای کودکانی که مشابه آزمودنیهای معمول در تحقیقات درمان محور نیستند، فراهم کند. کودکانی که به درمان مبتنی بر شواهد پاسخ نمیدهند یا در لیست انتظار برای درمان هستند نیز، میتوانند از فرمولبندی مورد سود ببرند؛ به خصوص وقتی به عواملی توجه شود که میتوانند علائم این کودکان را تداوم بخشند. به علاوه، از آنجایی که فرآیند فرمولبندی مورد، فرضیههای قابل آزمونی را درباره مشکلات هر کودک یا نوجوان ارائه میدهد، نظارت دقیق و رویکردی تجربی را به ارزیابی پیشرفت درمان ترغیب میکند.