اضطراب در میان انسانها بسیار شایعتر از حدی است که فکر میکنید. از هر سه نوجوان، یک نفر دچار اضطراب میشود. این مسئله نشان میدهد که تعداد قابل توجهی از همکلاسیهای شما، مشکلی مشابه با شما را تجربه میکنند. محققان میدانند که ترکیب ذات ژنتیک شما و عوامل محیطی (محیط اطراف شما) بر این که اضطراب چه زمانی چرا و چگونه ایجاد میشود تأثیر میگذارد. اضطراب معمولا در خانوادهها به وجود میآید و این نشان دهنده ژنتیک است. همچنین میدانیم که اتفاقات استرسزا مثل تغییری بزرگ، طلاق والدین یا جدایی در زندگی میتواند نقش مهمی را در ایجاد اضطراب ایفا کند. بعضی از اضطرابها برای ما مفید است. در واقع ماهیت انسانها به گونهای است که از ترس به عنوان مکانیسم زنده ماندن استفاده میکنند و این اتفاق واکنش طبیعی مغز ما در برابر موقعیتهای خطرناک است. حتی واکنشی فیزیکی به اسم جنگ یا گریز یا انجماد هم وجود دارد. زمانی که با یک تهدید خارجی روبه رو میشویم، این واکنش ما را آماده میکند تا از خودمان دفاع کنیم، فرار کنیم یا متوقف شویم. گوزنی را تصور کنید که روبه روی نور چراغ ماشین متوقف شده است. این واکنش، غریزهای است که گونههای مختلف را چندین نسل زنده نگه داشته است. البته اگر واکنش جنگ یا گریز یا انجماد مرتب اتفاق بیفتد میتواند مشکل ساز باشد، زیرا بعد از مدتی بدون هیچ دلیلی فعال میشود. این طور در موردش فکر کنید که ترس غارنشین از شیر برای زنده ماندن او مفید است ولی ترس شما از صحبت کردن با کودک بامزه در کلاس احتمالا چندان مفید نیست.