تروریسم جنایتی پیچیده و سرشار از پارادوکس و ظهور و بروز آن متأث ر از علل و عوامل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی متنوعی است. مقابله با این جنایت به غایت پیچیده در عصر جهانی شدن تاکنون از طریق اقدامات متعددی دنبال شده است که ذیل دو رویکرد کل ی «اجرای قانون» و «نظامی و قهری» قرار می گیرند. جامعه جهانی علیرغم دهه ها تلاش در جهت مقابله با تروریسم، به ویژه پس از 11 سپتامبر، نه تنها به موفقیتی دست نیافته است، بلکه در عمل، با گسترش و تعمیق کمی و کیفی تروریسم مواجه گردیده است. نظر به تعمیق و گسترش تروریسم، باید دانست که تاکنون چه اقداماتی در راستای مقابله با تروریسم صورت پذیرفته است و علت عدم توفیق در فائق آمدن بر این جنایت شوم چیست وچه راهکاری برای مقابله مؤثر با تروریسم قابل پیشنهاد است؟ براساس فرضیه این پژوهش، «دکترین امنیت انسانی» از شاخصه ها و ویژگی هایی برخوردار است که ضابطه و فرایند صحیح و در عین حال کارآمدی برای مقابله با تروریسم در چارچوب نظام حقوق بین الملل ترسیم می نماید.