کتاب مقدس اثری فراتر از یک کتاب است و کتابخانه ای حقیقی است که در سنت کلیسای کاتولیک از هفتاد و سه نوشته تشکیل شده است. این نوشته ها دارای حجم های متفاوتی هستند و هرکدام مؤلف و منشأ و تاریخ خاص خود را دارد. پاره ای به عبری نگاشته شده اند و شامل قطعه های به زبان آرامی می شوند و پاره ای دیگر به یونانی تألیف گشته اند. کتاب مقدس از دو بخش بزرگ تشکیل شده است که تحت عنوان «عهد عتیق» و «عهد جدید» شناخته می شوند. عهد عتیق شامل نوشته های یهود است، اما علاوه بر یهودیان، مسیحیان نیز آن را کتاب آسمانی خود می شمارند. عهد جدید مشتمل بر نوشته هایی است که به مسیحیان اختصاص دارند. یهودیان عهد عتیق را ت ن خ می نامند که نامی اختصاری است و بر اساس عناوین سه بخش کتاب دینی آنان ساخته شده است که عبارتند از: توراه (شریعت)، ن بیئیم (پیامبران) و ک توبیم (مکتوبات). از هفتاد و سه نوشته ای که کتاب مقدس را می سازند، چهل و شش عدد به عهد عتیق و بیست و هفت عدد به عهد جدید تعلق دارند.