بک می گوید در جامعه جهان وطن مردم باید در سراسر جهان در آینده جمعی مشترک خود تامل کنند؛ تصمیم بگیرند، اقدام عملی انجام بدهند، سرنوشت مشترک برای خود و دیگران متصور باشند و دغدغه جمعی را در اولویت قرار دهند و تنها در چارچوب مبتنی بر دولت-ملت خود نباشند. مردمی که در جامعه جهان وطن زندگی می کنند باید یک تصویر آینده جمعی مشترک داشته باشند به طوری که بتوانند بحران ها را ببینند، تجربه کنند و برای آن ها راهکارهایی را پیشنهاد دهند. به نظر بک، یکی از بحران های مهم جامعه جهان وطن، بحران شهر، عقلانیت و کنترل است. وی این بحران را تناقض بین آگاهی مبتنی بر آینده جمعی مشترک و اشکال مناسب نهادینه شده کنش می داند. بک بر این باور بود که اگر گشت و گذار در نظریه اجتماعی با گشت و گذار در جهان مکتوم تجربه ترکیب شود، فسخ شدن آزادی «ملت گرایی روش شناختی» و کشف «جهان وطنی روش شناختی» احتمالا موفق خواهد شد. در حال حاضر می توان گفت یک جامعه جهان وطن غیر ارادی داخلی اغلب مشاهده ناپذیر در قلمرو ملی در حال رخ دادن است. در این جامعه جهان وطن، شهروند جهانی نیز به وجود خواهد آمد.