کتاب حاضر در مورد نحوه ی کسب یادگیری در طول پروژه ها (یعنی کسب زنده ی یادگیری)، رهنمودهایی فراهم می سازد. علاوه بر این، نسبت به استفاده ی مجدد از دانش جدید، در مراحل بعدی پروژه یا در پروژه های جدید، دید و بینشی فراهم می آورد. این کتاب درباره ی نحوه ی تضمینِ تسهیمِ آموخته ها، بین اعضای تیم پروژه و بین سازمان های همکار، رهنمودی ارائه می دهد. با توجه به رویکرد ارائه شده در کتاب حاضر، تسهیم آموخته ها می تواند بدون سربار اداریِ قابل توجه انجام پذیرد. مؤلفه های کلیدیِ رویکرد توسعه یافته، در یک ابزار نرم افزاری قرار می گیرد و ثابت خواهد شد که این ابزار، برای سازمان های طراحی و ساخت بسیار ارزش مند است. بعضی از ویژگی های عالیِ این ابزار نرم افزاری، در اکثر سیستم های مدیریت دانش، به طور مناسب فراهم نشده اند. مثال هایی از این ویژگی ها عبارتند از: تمرکز اساسی بر دانش قابل استفاده ی مجدد (و تضمین این که تنها مفیدترین دانش ها کسب می شود)، پشتیبانی اثربخش از مدیریت دانش در سطح سازمانیِ پروژه و فراهم سازیِ بافت و فضای استفاده ی مجدد بر هر دانش واردشده به سیستم.