محمدتقی جواهری گیلانی؛ مشهور به شمس لنگرودی، شاعر و پژوهشگر، در سال ۱۳۲۹ در محلۀ آسید عبدالله لنگرود به دنیا آمد. وی در خانواده ای مذهبی بزرگ شد. پدرش آیت الله جعفر شمس لنگرودی از روحانیان و امام جمعۀ لنگرود بود. این شاعر پرکار، دوره دبستان و دبیرستان را در لنگرود و دورۀ دانشگاه را در رشت گذراند.
لنگرودی سرودن شعر را از دهه ۱۳۵۰ آغاز کرد و نخستین دفتر شعرش با نام رفتار تشنگی در سال ۱۳۵۵ منتشر شد. وی پس از انتشار مجموعه های خاکستر و بانو و جشن ناپیدا در اواسط دهه ۱۳۶۰ به شهرت رسید.
در سال های پرتب و تاب دهه ۱۳۶۰ از او چهار مجموعه شعر منتشر شد؛ سپس حدود 10 سال را با سکوت در شعر گذراند و سرانجام در سال ۱۳۷۹، مجموعه شعر نت هایی برای بلبل چوبی را به بازار کتاب عرضه کرد.
این شاعر در دهه ۱۳۸۰ سال های سکوت و کم کاری را جبران می کند؛ در این سال ها هشت مجموعه شعر از او منتشر شد که برخی از آن ها عبارتند از: پنجاه وسه ترانه عاشقانه، رسم کردن دست های تو و شب، نقاب عمومی است.
مجموعه شعر واژه ها به دیدن من آمدند، شامل هفتاد شعر از سروده های شمس لنگرودی است.