سبد خرید شما خالی است.
«فیلمشناخت ایران» در وهله ی نخست می توانست به سیاق «فرهنگ»های رایج فیلم، که از شناسنامه ی فیلم ها فقط به ذکر چهار پنج مورد اصلی بسنده می کنند تهیه شود، اما از لحاظ محدودیت هایی که این شیوه ی «فرهنگ نویسی» دارد لازم بود که این مجموعه از بعضی جنبه ها خارق عادت باشد؛ مثلاً همه ی مشخصاتی که در ابتدای حلقه ی اول و آخر فیلم ها ثبت است استنساخ و درج شوند؛ به این دلیل ساده که همه ی این اطلاعات جزو شناسنامه ی فیلم هستند و برای ثبت در تاریخ سینمای ایران و استفاده از پژوهش های متنوع و خاص تر، مثلاً پژوهش درباره ی صدابرداران، تدوین گران، دستیاران کارگردان و فیلمبرداران، منشی های صحنه، فعالیت لابراتوارها، عکاس ها و نظایر این ها، دیر یا زود، به کار خواهند آمد.