روان شناسی رشد، علمی است که جریان تحولات و تغییرات جسمی، ذهنی عاطفی و عملکرد اجتماعی فرد را در طول عمر - از لحظۀ انعقاد نطفه تا هنگام مرگ - مطالعه میکند. حوزه تغییرات و تحولات مورد بررسی این رشته به موضوعاتی چون مهارتهای حرکتی، رفتار اجتماعی، ساختهای شناختی و شخصیت مربوط میشود. این رشته دگرگون شدن متغیرهای روانی و تأثیرات محیط و تجربه را در مراحل رشد مشخص میسازد و چگونگی شکل گیری و از بین رفتن آنها را توضیح میدهد.
روان شناسی رشد به تمام مراحل زندگی انسان مربوط میشود؛ ولی بیشترین توجه آن به دوره کودکی و نوجوانی است. تغییر و تحول جسمی و روانی در مورد هر انسانی همیشه وجود دارد؛ تغییرات جسمی را به آسانی میتوان مشاهده کرد؛ مثلا، نوزاد به تدریج که بزرگ میشود و مراحل شیر خوارگی و کودکی تا بلوغ و جوانی و بزرگسالی را پشت سر میگذارد، همان تداومی را در رشد آشکار خود ظاهر میکند که ویژگی هر انسانی است. جنبههایی از رشد نیز که کمتر بر ما آشکار است، دارای تحول تداومی و قانونمندی است. مثلا تواناییهای ابتدایی کودک برای حل مسائل یا برای ایجاد ارتباط اجتماعی با دیگران به تدریج و طی مراحلی شکوفا میشود.
پیشگفتار مؤلفان
فصل اول: کلیات
فصل دوم: نظریههای رشد
فصل سوم: رشد در دوره قبل از تولد
فصل چهارم: رشد از تولد تا پایان دو سالگی
فصل پنجم: رشد از سه تا هفت سالگی
فصل ششم: رشد از هفت تا یازده سالگی
منابع