روان شناسی اجتماعی نه تنها یک علم اجتماعی بنیادی است که به مطالعه ماهیت و عوامل تعیین کننده رفتار اجتماعی انسان می پردازد، بلکه رشته ای کاربردی است که بیشترین ارتباط را با انواع مشکلات و موضوعات اجتماعی دارد. نظریه ها و مفاهیم روان شناختی اجتماعی در گستره وسیع رشته های علمی نظیر علم محیط زیست، علم حرکت، بازاریابی، علم فراغت و ... مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال به نظر می رسد که روان شناسان اجتماعی همیشه از ارزش علمی رشته خود آگاه نیستند.
از انتشار اولین چاپ کتاب روانشناسی اجتماعی کاربردی بیش از ده سال میگذرد. چاپ پانزدهم این کتاب که حاصل ترجمه آخرین نسخه منتشر شده کتاب به زبان انگلیسی است، نشان از استقبال خوانندگان، دانشجویان و علاقه مندان به حوزه روانشناسی کاربردی دارد. در خلال ده سال اخیر، در حوزه روانشناسی کشور تحولاتی در عناوین و سرفصلهای رشته روانشناسی روی داده است. یکی از این تغییرات، اضافه شدن واحد درسی روانشناسی اجتماعی کاربردی برای دانشجویان کارشناسی روانشناسی است و کتاب حاضر با ارائه مدل کاربردی خود استفاده گام به گام از یک مبنای علمی را برای حل مشکلات اجتماعی و سازمانها به خواننده آموزش میدهد. روانشناسی اجتماعی کاربردی تحت عنوان کاربرد نظاممند سازه ها، اصول، نظریه ها، فنون مداخله، روشها و یافتههای پژوهشی روانشناسی اجتماعی برای فهم و بهسازی مسائل اجتماعی تعریف شده است. مسائل و مشکلات اجتماعی و به ویژه مشکلات کشور ما از جنبههای روان شناختی و اجتماعی قابل بررسی توصیف و ارائه راه حل است. مدل معرفی شده در کتاب مذکور برای همۀ روان شناسانی که در حوزه عمل با مشکلات اجتماعی از قبیل حمل و نقل پیشگیری از بیماریها به ویژه بیماریهای مزمن ترافیک و آلودگی محیط زیست روبه رو هستند، سودمند و قابل استفاده است.
روانشناس اجتماعی میتواند به گروه یادآوری کند که برخی ارتباطات موجود در این مدل فرآیند در ادبیات پژوهشی به روشنی مطرح نشدهاند و نیاز به آزمون بیشتری از طریق پژوهش دارند. به عنوان مثال، افراد ممکن است خواهان اهدای کمک مالی صرفا به علت احساس گناه باشند نه همدردی. (سیالدینی و تراست ۱۹۹۸؛ هومان و برادرتون، ۱۹۹۷)
بنابراین اگر برنامه بر نقش غرب در ایجاد مشکلات مربوط به فقر در نواحی جنوبی صحرای آفریقا متمرکز شود و احساس گناه را در میان نیکوکاران برانگیزد، نتیجه چه خواهد بود؟ یک نتیجه میتواند این باشد که افراد احساس کنند شخصا مسئول هستند و بیشتر کمک کنند تا احساس گناهشان را التیام بخشند؛ نتیجه دیگر احتمالا این خواهد بود که این پیشنهاد افراد را خشمگین میکند و به خاطر اختلاف نظر هیچگونه مشارکتی نمیکنند. بنابراین، روانشناس اجتماعی تصمیم میگیرد پیش از آنکه این ایدهها درون مدل قرار گیرند تحقیقات بیشتری بر روی ارتباط بین احساس گناه و کمکرسانی انجام دهد.