نگارنده در این کتاب با اشاره به مشکل کودکان درخودمانده (اوتیسم)در ایجاد مهارت های ارتباطی و اجتماعی، به توضیح نحوه ی استفاده از راه کارهای دیداری در خصوص بهبود این کودکان که آسیب های ارتباطی متوسط تا شدید را تجربه می کنند می پردازد. برخی از مشکلات کودک اوتیسمی عبارت است از: مشکلات شنیداری یا دیداری، اختلال در درک و تفسیر عقاید و مفاهیم ارتباطی، ارتباط غیر کلامی ناکارآمد، عدم توانایی در ساخت کلمات یا کاربرد موثر اصوات و تاخیر زبانی (نداشتن کلمات کافی برای بیان نیاز خود). راه کارهایی که برای ارتقای مهارت های ارتباطی دانش آموز درخودمانده از آن ها یاد شده عبارت است از: خود را هم سطح دانش آموز درخود مانده قرار دادن (اگر دانش آموز ایستاده و برای صحبت کردن با شما مجبور به بالا نگریستن است، بنشینید، خم شوید، زانو بزنید و یا هرکاری را که برای هم سطح شدن صورت شما با سطح چشمی کودک نیاز است، انجام دهید) ابراز توجه؛ آماده ساختن دانش آموز برای انجام کاری که از او می خواهید؛ استفاده از اشاره و حرکات؛ بهره گیری از حمایت های دیداری حین ارتباط؛ صحبت کردن با دانش آموز به آرامی و شفاف؛ مشتاقانه در انتظار پاسخ دادن دانش آموز به سر بردن، راهنمایی کردن دانش آموز در عرضه ی پاسخ در صورت لزوم، و ادامه دادن به تعامل خود با کودک تا زمان دست یابی او به پاسخ مطلوب. برخی از مطالب کتاب عبارت است از: تعریف مشکل رفتاری و دلیل بروز آن، چگونگی رشد مهارت های ارتباطی، چگونگی تاثیرگذاری مشکلات ارتباطی بر رفتار، ارزیابی موقعیت های رفتاری، آموزش هفت مهارت ارتباطی مهم، ابزار دیداری مورد استفاده به منظور بهبود درک دانش آموز، راه کارهای کمک به دانش آموزان به منظور کنترل محیط خود، استفاده از ابزار دیداری به منظور تنظیم رفتار، و بهبود مهارت های زبانی به کمک ابزار دیداری.