اهم این فواید به قرار ذیل است:
1. فهرست به عمر محققان و دانشمندان و همه کسانی که با کتاب سروکار دارند می افزاید؛ زیرا با مراجعه به فهرست دیگر، ناگزیر نیستند برای یافتن کلمه، جمله یا مطلبی در یک کتاب قطور یا چند جلد کتاب شب ها و روزها و گاه ماه ها وقت صرف کنند. پس مراجعه به فهرست و یافتن مطلب مورد نظر با صرف کمترین وقت در حقیقت بر عمر مفید و مؤثر محقق می افزاید.
2. فهرست ها میدان تحقیق را گسترش می دهند و مسائلی را که احیانا در ذهن پژوهنده نمی آمده در مقابلش ردیف می کنند و افق های تازه ای به رویش می گشایند.
3. فهرست ها همچون دریچه هایی هستند که از کانون های علمی جهان به روی محققان گشوده می شوند و به محقق امکان می دهند که با یک نظر به وجود مطلوب خود پی ببرد.
4. فهرست ها دوباره کاری و کار مکرر در تحقیقات را مانع می شوند، زیرا محقق با مراجعه به فهرست ها می تواند دریابد که آیا قبل از او کسی به چنان تحقیقی دست یازیده است، یا خیر.
5. فایده دیگر که مکمل فایده پیشین است این است که محقق با مراجعه به فهرست، از کلیه منابع موجود در تحقیقی که مد نظر دارد آگاه می شود.
کار کتاب شناسی در تمدن اسلامی (اعم از ایران اسلامی یا غیر آن) سابقه ای بسیار قدیمی دارد و از نمونه های معروف آن دو کتاب مشهور به الفهرست است. یکی از ابن ندیم در گذشته (۳۸۵ ه . ق) و دیگری از شیخ الطائفه محمد بن حسن طوسی در گذشته (۶۴۰ ه . ق) و حتی مدت ها پیش از این دو تألیف نیز به فهرست هایی بر می خوریم.