سبد خرید شما خالی است.
پلی وینیل کلراید یا به اختصار پی وی سی از اوایل دهه چهل میلادی به عنوان یک ترموپلاستیک تجاری مورد استفاده قرارگرفته و با توجه به قابلیت های منحصر به فرد آن طی سالیان متمادی به عنوان یکی از پر مصرف ترین ترموپلاستیک های تجاری مطرح بوده است. دلیل اصلی مصرف بسیار بالای این پلیمر به تنوع نسبتا زیاد گونه های مختلف آن (از نظر جرم ملکولی، توزیع جرم ملکولی، اندازه ذره، توزیع اندازه ذره، مورفولوژی و همو و کوپلیمر بودن) و نیز قابلیت بسیار بالای آمیزه سازی آن (سازگاری مطلوب با تعداد قابل توجهی از مواد معدنی و آلی) مربوط می باشد. شایان ذکر است که پی وی سی برخلاف سایر ترموپلاستیک های پر مصرف در منومر خود محلول نبوده و همین امر موجب رفتار و ویژگی های منحصر به فرد این پلیمر شده است.