سابقه دسترسی همگانی و عمومی به کتابخانهها به قبل از قرن نوزدهم میرسد، لیکن کتابخانه عمومی به مفهوم واقعی آن در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم رشد کرد و به دوران کتاب چاپی ظهور دموکراسی و گسترش تعلیمات عمومی تعلق دارد. این روند در تمامی کشورهای اروپایی و به ویژه انگلستان چشمگیر بود، روند مشابهی نیز در آمریکا به وجود آمد که نتیجه آن شکل گیری کتابخانههای عمومی بزرگ در این کشور است. در سال ۱۸۷۷، در هفتاد و هفت شهر انگلستان کتابخانه عمومی ایجاد شد. این رقم در سال ۱۹۱۴ به ششصد کتابخانه عمومی رسید. این روند و رشد ادامه داشت تا اینکه در نیمه دوم قرن بیستم تمامی کشورهای اروپایی دارای نظامهای کتابخانههای عمومی پیشرفتهای شدند. در امریکا کتابخانه عمومی نیویورک در سال ۱۸۹۵ تأسیس شد که هم اکنون ۹ میلیون جلد کتاب دارد. کتابخانه کنگره آمریکا که در سال ۱۸۰۰ تأسیس شد، در سال ۱۸۱۴ فقط سه هزار جلد کتاب داشت اما اکنون با ۸۰ میلیون منبع اعم از کتاب نشریات ادواری دیداری و شنیداری و غیره بزرگترین کتابخانه جهان به شمار میرود. از سال ۱۸۱۰ به بعد در کشورهای آرژانتین برزیل شیلی و نیکاراگوئه کتابخانههای عمومی متعددی تأسیس شد. در این دوران علاوه بر ظهور کتابخانههای عمومی جدیدشناسان که کتابخانههای دانشگاهی و ملی نیز در سطح اروپا آمریکا و سراسر جهان ایجاد شدند ونتها یا به رشد خود ادامه دادند. در قرن بیستم روند ایجاد کتابخانه در سراسر جهان شتاب بیشتری یافت، چنان که میتوان ادعا کرد اکثر کتابخانههای موجود بزرگ در جهان در این قرن به وجود آمده اند.