سپانلو در این کتاب از نخستین برخوردهای قلمی خود با ادبیات و هنر معاصرش از نوجوانی تا روزگار میان سالی نمونه هایی آورده است. چنان که خود اشاره می کند بخشی از یادداشت ها و مقالات پیرامون مهم ترین حوادث ادبی و هنری دوران خاصی از حیات کشورمان و بخش دیگری تماشای رویدادها و البته عکس العمل های او نسبت به آنهاست.
نقدهای او درباره ی شعر مرگ ناصری شاملو و مقاله ی گلشیری با موضوع شاعری و نیز بررسی قدیمی ترین یادداشت های یک موبد زرتشتی که از زمان یزدگرد سوم به جا مانده و بحث گروهی از بزرگان ادب ایران حولِ شعرش، خواندنی است.
به این مجموعه بیفزاییم گزارش دیدارها و مصاحبه های او را با آگاتا کریستی، لویی آراگون، و نیز ملاقات مشهورش با خورخه لوئیس بورخس که به سبکِ خود بورخس نگاشته شده است.
دنباله ی نوشته های سپانلو، یعنی در واقع جلد دوم این کتاب، با عنوان دیده بان خواب زده توسط انتشارات نیلوفر است.