کتاب هایکوها از یک پدر و مادرند: سیصد و یک هایکو

به گفتۀ حافظ: چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد. حدود سی سال پیش و پیشتر به رفیق خانه و گرمابه و گلستانم: استاد سیّد رضا علوی پیشنهاد کردم که در نشریات روز شعر چاپ نکند. شاید هم این شعر نظامی را در نظر داشتم: به که سخن دیر پسند آوری/ تا سخن از دستِ بلند آوری. آرزویم این بود شعرش طلوع درخشان داشته باشد، تا بدانجا که به قول مولانا: قدرتِ می بشکند ابریق را و چنان شد، دفترهای شعرش یکی پس از دیگری از ورای ابر عزلت عنقایی او درخشید. اینک در این مجموعه سیصد و یک هایکوی حکیمانه که در ظاهر کوتاه و در باطن بلند است را می بینیم که: اکنونِ جاودانه را صید کرده است. هر کدام آمیزه ای از مشاهده و شهود و ترکیبی از شعر و نقاشی و حتی موسیقی است.

بهاء الدین خُرّمشاهی

سیّد رضا علوی ۱۸ مهر ۱۳۲۵ در قزوین به دنیا آمد و از سال ۴۲ با تشویق بهاءالدّین خُرّمشاهی و سپس زنده یاد منوچهر آتشی به طور جدّی به شعر پرداخت. او هم در شعر کلاسیک و هم در شعر سپید با رگه های سوررئالیستی دست دارد. از ویژگی های شعرش می توان به خوش ساخت و خوش ساختار بودن، تصویرگرایی، ایجاز و طنز کم رنگ اشاره کرد.

• گریه های امپراتور ~فاضل نظری(شاعر)
• آن ها ~فاضل نظری(شاعر)
• ه.ا. سایه آینه در آینه ~هوشنگ ابتهاج(شاعر)، محمدرضا شفیعی کدکنی(گردآورنده)
• اقلیت ~فاضل نظری(شاعر)
• مجموعه کامل اشعار قیصر امین پور ~قیصر امین پور(شاعر)
• موارد بیشتر (31602)

• از رنگ کودکی: شعرهای اردی بهشت 84 تا اردی بهشت 86 ~سیدرضا علوی